به گزارش خبرنگار نامدار نیوز ، بدرالزمان قریب (زاده ۱ شهریور ۱۳۰۸ – درگذشت ۷ مرداد ۱۳۹۹) زبان‌شناس ایرانی، از اعضای پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، چهره ماندگار و مشاور رئیس این فرهنگستان بود. وی تنها زنی بود که عضو پیوسته زبان و ادبیات فارسی بود.
بدرالزمان قریب در سال ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر گذراند. اصلیت او به روستای گَرَکان در شهرستان آشتیان بازمی‌گردد.
پس از دریافت مدرک لیسانس زبان و ادبیات فارسی، به آمریکا رفت. دکتر قریب سال ۱۳۴۰ با استفاده از بورس شاگردان اول، به دانشگاه کالیفرنیا در برکلی وارد شد و با راهنمایی پروفسور هنینگ به تحقیق پرداخت و پایان‌نامه دکتری خود را با عنوان تحلیل ساختاری فعل در زبان سُغدی نوشت. او پس از بازگشت به ایران در دانشگاه‌های شیراز و تهران به تدریس پرداخت و در حال حاضر عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مدیر گروه گویش‌شناسی است. دکتر بدرالزمان قریب در همایش دوم جزو چهره‌های ماندگار ایران شناخته شد. دو کتاب از آثار بدرالزمان قریب به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزیده شده‌اند. از جمله کتاب فرهنگ زبان سُغدی در سال ۱۳۷۴ و کتاب زبان‌های خاموش که در سال ۱۳۶۵ منتشر شده‌است. بدرالزمان قریب در تمام عمر خود مجرد بوده‌است.
آثاربجامانده از وی تحلیل ساختار فعل در زبان سُغدی (انگلیسی)ا، زبان‌های خاموش ، تألیف یوهانس فریدریش و ترجمهٔ یدالله ثمره و بدرالزمان قریب (کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۶۶)، داستان تولد بودا، فرهنگ سُغدی (سغدی – فارسی – انگلیسی)، ”کشف کتیبه پهلوی در چین